Op zaterdag 25 oktober 2025 vond de 123e Algemene Vergadering plaats bij de KR&ZV De Maas.
Zoals gebruikelijk met een kort huishoudelijk deel waarin President Directeur prof.dr.ir. Kees Vuik, memoreerde wat er sinds de 122e Algemene Vergadering is voorgevallen en aan activiteiten heeft plaatsgevonden. Met name het afscheid van onze Praeses Magnificus Ing. Ahmed Aboutaleb, de 11e Internationale Steven Hoogendijk Award voor Dr. Linda Strande, en de lezingen cycli met als thema’s: ‘Water’ voor het seizoen 23-24 en ‘Deep Fakes’ voor het seizoen 24-25.

Hierna werd snel overgegaan naar de prijsuitreikingen voor beste proefondervindelijke proefschriften en afstudeerscripties van de afgelopen twee jaar. Voor het EMC voor Dr. Arash Derakhshan voor zijn proefschrift: ‘Thyroid Hormones, Pregnancy Outcomes and Endocrine Disruptors’ en voor de TUD voor Dr.ir. Janneke van Bergen voor haar proefschrift ‘ShoreScape: A landscape approach to the natural adaptation of urbanized sandy shores’. En vier scriptieprijzen voor respectievelijk, drs. Thanh Hang Le en Matthijs Klaassen Bsc van het EMC, Juliette Francovich MSc van Technical Medicine (LUMC, TUD en EMC) en ir. Imad Bellouki van de TUD.

Allereerst licht prof.dr. Herold Metselaar als voorzitter van de EMC jury toe waarom de medische Steven Hoogendijkprijs deze keer naar Dr. Derakhshan is gegaan. Waarna Dr. Tim Korevaar vertelt over hoe Arash uit Iran bij het EMC terecht is gekomen, uiteindelijk een promotieplaats kreeg en hoe hij met zijn proefschrift het vakgebied van de Epidemiologie en de Endocrinologie met grote sprongen vooruit heeft geholpen. Waarna Dr. Derakhshan een toelichting gaf op zijn onderzoek dat enerzijds de invloed van alom aanwezige stoffen zoals PFAS op de schildklier behandelt en anderzijds de invloed van schilklierhormonen van de moeder op de ontwikkeling van het ongeboren kind (hier).

Vervolgens was de beurt aan de voorzitter van de TUD jury prof.dr.ir. Bendiks Boersma die de toelichting gaf op de toekenning van de 2025 technische Steven Hoogendijkprijs aan Dr.ir. Janneke van Bergen, welke uit een selectie van vijf excellente cum laude promovendi van even zovele faculteiten, als beste uit de bus was gekomen. Waarna prof. Eric Luiten een expose gaf over de hordes die Dr. van Bergen tijdens haar onderzoek had ondervonden m.n. de door Corona gestelde beperkingen waardoor benodigd veldonderzoek zonder de gebruikelijke voorbereidingen en ondersteuning plaats had moeten vinden. Waarover Dr. Van Bergen vervolgens zeer boeiend de aanwezigen in meenam (hier).

Na de pauze werden de beste proefondervindelijke scriptieprijzen uitgereikt aan drs. Thanh Hang Le en Matthijs Klaassen BSc voor hun werk op het gebied van respectievelijk de immunologie en niertransplantaties (hier), aan Juliette Francovich MSc voor haar werk ICU Power Flow Mechanical Ventilation en aan ir. Imad Bellouki voor zijn werk Portable Resonant Pulser (hier). Hierbij was -naast de inhoud- de toelichting van de begeleiders op de persoon van de prijswinnaar en zijn of haar aanpak, zeer interessant. Vermeldens waard is dat alle vier scriptiewinna(a)r(e)s(sen) inmiddels met een PhD-traject bezig zijn.

Tot slot hield Dr. Auke Verhaar een kritisch betoog over ‘de mens in de ruimte’ (hier). Zijn ervaring met ‘de ruimte’ begon met een proef over bacteriegroei zonder zwaartekracht, die mislukte omdat Andre Kuijpers de voeding niet had ingeschakeld. En pas bij de derde poging en 10 jaar later was er het verwachte resultaat dat bacteriegroei in microzwaartekracht veel sneller gaat dan op aarde. Dit, gecombineerd met een snelle afname van spierkracht en een verzwakking van ons afweersysteem bij afwezigheid van zwaartekracht, veroorzaakt dat eerst ‘ongevaarlijke’ meereizende bacterien na een lange reis plots een bedreiging voor de astronauten kunnen worden. Daarenboven ziet Dr. Verhaar geen economische voordelen in bijvoorbeeld bemande ruimtereizen naar Mars, laat staan permanente bewoning aldaar, omdat de opbrengsten niet opwegen tegen de hoge kosten van het in stand houden van menselijk leven aan boord of volledig geconditioneerde bebouwing. Kortom dromen over lange ruimtereizen lijkt een goede toekomst beschoren en voor proeven doen in de ruimte is dat zelfs een zekerheid, al moet je wel ‘ausdauer’ hebben.

Na deze inspirerende voordrachten en ideeen werd de middag afgesloten met een borrel en diner.